Golf is moeilijk. Het is een zeer technische sport en soms lijkt het wel of je aan honderd en één dingen moeten denken om de swing goed te krijgen. Aangezien ik nog niet over een voldoende lage hcp (handicap) beschik, is het proberen goed krijgen van de swing op de driving range één van mijn voornaamste bezigheden. Waar ik me in het putten en chippen als een natuurtalent heb ontpopt – welja, of toch bijna – is dat voor de swing absoluut niet het geval. Vragen zoals: Hoe moet je staan, hoe ver moet je buigen, sta je best wat meer naar voor of naar achter, hoe hou je je evenwicht tijdens de swing, hoe ver ga je door de knieën, wanneer los je de buiging in de knieën en kom je recht, … zijn in het begin allen zaken om rekening mee te houden. En dan heb ik nog een heel aantal zaken niet vermeld! Naarmate ik het spel meer onder de knie krijg zal ik hier zeker wat posts over maken, maar je ziet het zo al, materiaal genoeg!

Nu de frustratie… Ken je het? Na een half uur op de driving range heb je het eindelijk gevonden! Jouw lichaam reageert zoals je wil en ineens doe je 10-15 consistente swings na elkaar, allen rechtdoor (of semi rechtdoor – ik ben nog maar net gestart dus eh… cut me some slack) en je haalt, zoals in mijn specifieke geval nu, 120-140m met een 7-iron. Misschien nog net niet wat je er wil uithalen, maar voor iemand die nog maar 5 weken met golf bezig is, goed genoeg! En dan… er verandert iets: jouw positie wijzigt, jouw voeten staan anders, jouw grip is losser of vaster, … en ineens sta je het volgende half uur alle ballen te slicen (waarbij de bal in de lucht een harde bocht maakt – meestal naar rechts voor een rechtshandige) en waardoor je vooral takken en bladen van de bomen slaat. Fucking Great…

Maar, denk je, geen probleem. Je wordt wat moe, bent ondertussen als meer dan een uur aan één stuk ballen aan het slaan, je hebt een 250-tal ballen ergens op de driving range achtergelaten en jouw kleren zijn nat van het zweet want je dacht dat dit alles een goed idee was bij 25°c en een vochtigheidspercentage van 90%. Je beslist dus om te stoppen met oefenen die dag.

De volgende keer (de dag erna in dit geval) ga je vol met goede hoop naar de driving range, klaar om rechte ballen 130m ver te slaan. Je hebt het immers vorige keer wel 10 keer na elkaar gedaan tot je moe werd dus dit moet deze keer vanzelf gaan. Ja… dat had je gedacht. Je start, de ballen vliegen in alle richtingen – ja, ik kan ook naar links slicen, geen enkel probleem – en het lijkt wel of het je eerste keer is. Van de afstanden van de vorige keer is geen sprake meer. Ik kan je vertellen, dat is enorm frustrerend en op dat moment voel je de liefde voor de sport net wat minder….

Op zo’n momenten is het best om even een stap terug te doen en na te gaan waar je techniek de mist in gaat. Als je met twee gaat trainen kan je jouw partner vragen om jouw even te spotten. Ben je alleen, dan kan je misschien wat video-opnames maken. Dit kan je eenvoudig doen door een gsm op jouw golftas te plaatsen. Op die manier kan je toch een beetje proberen te achterhalen welke aspecten van jouw techniek nog niet goed zitten en dan de volgende keer trachten die zaken aan te pakken.

Ik denk daarbij ook vaak aan een quote van Michael Jordan

I’ve missed more than 9,000 shots in my career. I’ve lost almost 300 games. Twenty-six times I’ve been trusted to take the game-winning shot and missed. I’ve failed over and over and over again in my life. And that is why I succeed.

Dus ja. Alle begin is moeilijk en alleen door verder te doen en niet op te geven kan je verbeteren. Maar verdomme; af en toe eens vloeken doet ook deugt 😉

Om af te sluiten dan: Het is verbazingwekkend hoe snel je helemaal in de wereld van golf gezogen wordt vanaf het moment dat je er mee start. Ja, de opstartkosten zijn hoog, het weer zit niet altijd mee, consistentie krijgen uit je swing is moeilijk, … maar uiteindelijk, mocht het allemaal vanzelf gaan en je moest geen effort steken in het stapje per stapje verbeteren van jouw spel… dan was er waarschijnlijk ook al snel niets meer aan. Het is en blijft een leuke sport om op te nemen, maar ik ga er af en toe eens over zagen. Hebben jullie hetzelfde gevoel of sla ik de bal mis?