Na veel oefenen hoor ik eindelijk bij de swingers club! Eindelijk! Want eerlijk gezegd, putten en chippen, twee van de drie zaken die je als beginnend golfer snel onder de knie moet hebben, kwam voor mij quasi vanzelf. Ik ga niet beweren dat ik steeds perfect put of chip, maar naar algemeen spelniveau zat dat van in het begin toch al erg goed… De swing daarentegen… dat was een ander verhaal. Zij die deze blog al eens doorgenomen hebben zullen alvast hebben opgemerkt dat ik met veel moeite de bal in alle richtingen geslagen krijg en dat op de meest uiteenlopende manieren: fade, draw, pull, push, slice of hook, ik kan het allemaal! Alleen dan meestal in volledige willekeurige volgorde en zonder ook maar enig greintje van consistentie. Mocht je dus mijn typische practice round gaan tracen en uitzetten op een tekening, dan kom je ongeveer tot onderstaande beeld. In de realiteit zouden de groene vlakken links en rechts van de man ook nog opgevuld zijn met pijlen, maar de golfsport voorziet nu eenmaal geen benamingen meer voor dat niveau van onkunde.

Golf pro to the rescue!

Deze subtitel klikt cliché, en misschien is dat het ook wel, maar in een eerdere post beschreef ik hoe ik van Keerbergen naar Melsbroek en dus de Brabantse Golf ben getrokken. Een van de belangrijkste redenen was ongetwijfeld het veel beter uitgewerkt opleidingsaanbod en de véél vlottere communicatie (OMG, hoe moeilijk kan het zijn om te antwoorden op een mail binnen de week in hoogseizoen?). Helaas heeft het even geduurd tot ik de draad terug kon oppikken wegens de verschillende zaken die in het leven wel al eens komen aankloppen. In elk geval; ik heb zeker en vast handig gebruik gemaakt van de lessen bij de BGA. Dankzij de BE-golf “app” kan je die lessen makkelijk inboeken en zo kwam ik terecht bij Yves.

Mijn eerste ervaring met Yves was anders dan ik me had ingebeeld. Ik kwam immers van een club waar de golfpro er uitzag alsof hij net van de green van “The Masters” (voor de leken: een heel belangrijk golftoernooi) was afgestapt, compleet met high-tech bril en gesponsorde polo en daar kwam dan in volledig contrast Yves aangewandeld: Heel casual in een joggingbroek en versleten basketbalsloefkes. Qua manier van aanpakken was dat ook volledig anders; Yves is ongelooflijk sympathiek, maakt mopjes en heeft een heel rustige en een relaxte manier van praten en werken. However! Yves weet wel enorm goed waar hij mee bezig is en kan op een eenvoudige manier uitleggen hoe je jouw houding en swing best aanpast om tot een goed resultaat te komen! Zeker in het begin is hij veel minder bezig met “hoe het echt moet”, maar vooral met jou aanleren van de zaken die je moet weten om tot een goede swing te komen.

Het resultaat is dan ook duidelijk: zelfs met minimaal kunnen gaan oefenen op de driving range zag ik mijn golfspel steeds consistenter worden. En consistency is key! Het gaat ‘em immers niet over hoe ver je de bal kan slaan (steek ‘em dus maar terug in de broek stoefers)! Neen, wat je wil is de bal consistent in eenzelfde richting krijgen over een soortgelijke afstand (mits gelijkaardige inspanning) zodat je kan beginnen leren hoe ver bijvoorbeeld een 7-iron jouw bal zal brengen. En Yves helpt jou om dat te bekomen met enkele wijsheden zoals: “Doe alsof je in een fles staat”, “Swing uw club zoals een baseball bat”, “Je moet de mat vegen”, en meer… Hoewel ik zeker zou begrijpen dat jij als casual lezer geen idee hebt hoe deze zaken zouden helpen, geloof me; dat doet het zeker. Dit soort opmerkingen geeft je een idee van hoe je jouw lichaam moet gaan bewegen, opmerkingen zoals “je moet de bal beter raken” doen dat duidelijk niet…

Maar dat is nog niet alles! Neen, Yves gebruikt ook regelmatig hulpmiddelen om jou een beter zicht te geven op jouw swing! Zo heeft hij een app (geen idee welke – sorry!) die hij gebruikt om jou een slow-motion video te tonen van jouw swing. Hij tekent dan ook de ideale lijnen die je zou moeten volgen op de video en toont dan hoe jouw lijnen daar absoluut in de verste verte niet mee overeenkomen. Handig! En ook confronterend, maar vooral handig. Het is nu eenmaal niet zo eenvoudig om naar jezelf te kijken terwijl je een swing probeert te voltooien dus als iemand in een gesponsorde polo zou zeggen: “jouw houding is niet goed” dan heb je geen enkel idee wat er dan juist zou misgaan. Als iemand je het kan laten zien op video, dan zie je dat veel sneller…

Bovenstaande is uiteraard niet alles uit het zeer uitgebreide repertoire van Yves, maar ik ga de man zijn broodwinning natuurlijk niet afnemen. Mocht je meer willen leren of zelf eens lessen nemen, contacteer gerust de BGA en vraag naar Yves. You won’t regret it!

Op naar Route … 53?

We zijn dit artikel begonnen met een dom mopje rond swingers en dan ineens gegaan naar een lofzang over een golfpro. What a mess. In elk geval, nu je hier toch nog rondhangt, sta me toe om het verhaal af te maken. Zoals je ondertussen wel weet start je jouw golfcarrière met een handicap van 54. Golf Vlaanderen heeft een trajectje uitgewerkt, genaamd Route 36, dat je geleidelijk aan helpt om richting hcp 36 te gaan, zijnde; je mag dan quasi overal ter wereld op de baan spelen (mits betalen van een greenfee en goedkeuring van die specifieke golfclub uiteraard!). Met een hcp 54 mag je… balletjes slaan op de driving range. Daar wil je dus zo snel mogelijk van af.

Om jouw hcp te verbeteren speel je typisch wedstrijden, maar in die hoge categorie moet je eerst een theorietest doorstaan en dan een praktische proef afleggen. Dat laatste bestaat uit een aantal testen rond putting, chipping, and you guessed it… swinging! Zoals vermeld waren de eerste twee nooit een issue, maar dat laatste… wel… die consistentie waar we het eerder over hadden? Super belangrijk hier! Het is namelijk zo dat je de bal 100m ver moet spelen naar een doel en dan ook nog binnen een beperkt aantal meter van dat doel moet landen. Als jouw swing er uit ziet zoals de mijne er uit zag, dan heb je weinig kans om te slagen voor deze proef. Dus besloot ik om het advies van Yves op te nemen en wat meer te oefenen. Ik boekte daarna een afspraak in met Yves om extra te trainen richting de proef, maar hij maakte er meteen de eigenlijke test van. Resultaat: geslaagd!

Zonder de documentatie van Route 36 verder na te lezen was ik in afwachting van de verwerking van het resultaat door het secretariaat. Ik zou de “skills badge” krijgen en mijn hcp zou eindelijk dalen! Een dag later was het zo ver! Wat zou mijn hcp nu zijn?! You guessed it (want het is de titel van dit blok…): 53! Al dat werk voor één fucking punt lager?! Aaargh!!! Maar… met dat ene punt lager komt nu wél het voordeel dat je de baan op mag. Weliswaar onder begeleiding van iemand met een hcp 36 of lager, maar je kan dus nu ten minste wel de baan op!

Dus na een volledig jaar* sinds mijn start in golf, kan in eindelijk (officieel) de baan op… FUCK YES!

*= Je kan in principe al na een paar weken de baan op als je genoeg oefent en sneller door de Route 36 gaat dan ik. Wegens, you know… “life”, heeft het bij mij net iets langer geduurd. De BGA biedt regelmatig baanwandelingen aan; deze zijn zeker interessant om de theorie zeer snel op te pikken. Dat kan ik iedereen aanraden!